Archeolodzy znaleźli tajemniczą strukturę. Jest starsza niż homo sapiens

Pracujący w Zambii archeolodzy odnaleźli najstarszą drewnianą strukturę na ziemi. Ma niemal pół miliona lat.

Znaleziska dokonano nad brzegiem rzeki w pobliżu granicy z Tanzanią. Miało to miejsce w 2019 roku, ale dopiero teraz zostało opisane w Nature. Składa się z dwóch drewnianych belek. W jednej z nich wycięto upust tak, aby łączyły się pod odpowiednim kątem. Brytyjski profesor Geoff Duller, który brał udział w tych wykopaliskach, jest przekonany, że te belki były częścią większej struktury – np. kładki, platformy do suszenia opału, lub nawet takiej, na której zbudowano schronienie. Oprócz tych belek w okolicy znaleziono też drewniane narzędzia.

Drewno łatwo gnije, więc tak stare znaleziska są prawdziwą rzadkością. Zdaniem Dullera wysoki poziom wody w rzece i drobny piasek, który je oblepił, pomogły im przetrwać do naszych czasów. Znaleziona struktura była zbyt stara, by określić jej wiek przy pomocy datowania radiowęglowego. Naukowcy użyli więc techniki pomiaru naturalnego promieniowania w minerałach, które znajdują się w piasku, który ją otaczał. Ustalili w ten sposób, że ta struktura ma 476 tysięcy lat, a znalezione w jej pobliżu narzędzia 324 tysiące lat.

Zdaniem Dullera nie ma szans, żeby doszło do pomyłki, w której dwie przypadkowe kłody zostały uznane za sztucznie wykonaną strukturę. Zauważył, że jego koledzy wykonali repliki kamiennych narzędzi z epoki i przetestowali je na drewnie o podobnej gęstości, na którym zostawiły identyczne ślady, jak te, które odkryto na strukturze. „Więc to sprawia, że jesteśmy bardzo pewni, że to nie był naturalny proces – to zostało stworzone celowo, z użyciem kamiennych narzędzi” – stwierdził.

Nie wiadomo za to, kto ją stworzył, ale nie byli to raczej współcześni ludzie. Najstarsze znane szczątki homo sapiens odnaleziono w Izraelu, i mają „zaledwie” 300 tysięcy lat. Zdaniem Dullera ludzie, którzy ją stworzyli, potrafili stworzyć i wprowadzić w życie złożony plan – a to oznacza, że potrafili się porozumiewać.

Duller zauważa, że to znalezisko rzuca wyzwanie dominującemu poglądowi, że ludzie z epoki kamienia łupanego prowadzili nomadyczny tryb życia. Zauważył, że okolica dobrze nadawała się do zasiedlenia – pobliski wodospad Kalambo zapewniał świeżą wodę, a okoliczne lasy żywność. Autorzy badania podkreślili, że ta struktura nie ma swojego odpowiednika wśród dotychczasowych odkryć archeologów.