Jerzy Trela, aktor teatralny i filmowy oraz profesor krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych zmarł w niedzielę w wieku 80 lat – poinformowała PAP Agnieszka Ponikiewska z działu PR Narodowego Starego Teatru w Krakowie.
“Z ogromnym smutkiem przyjęliśmy wiadomość, że dzisiaj zmarł Jerzy Trela – wspaniały aktor, cudowny człowiek, legenda teatru polskiego – nasz kolega” – napisali przedstawiciele Starego Teatru w mediach społecznościowych. “Każde słowa wydają się w tej chwili niewystarczające. Łączymy się w bólu z Rodziną i Bliskimi” – podkreślili.
Jerzy Trela (ur. 14. marca 1942 r.) był aktorem teatralnym i filmowym oraz profesorem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie, obecnie Akademii Sztuk Teatralnych. Zagrał w życiu około 350 ról. Ukończył Wydział Aktorski krakowskiej PWST (1969). Współtworzył krakowski Teatr Stu.
Zadebiutował jeszcze w trakcie studiów w serialu telewizyjnym “Stawka większa niż życie”. Na deskach teatralnych wystąpił po raz pierwszy w 1969 r. – zagrał główną rolę w “Nosie” Gogola w krakowskim Teatrze Rozmaitości.
Najważniejsze role teatralne Jerzego Treli to m.in. – w Starym Teatrze: Piotr w “Żegnaj, Judaszu” Iredyńskiego, w reż. Swinarskiego (1971); Gustaw-Konrad w “Dziadach” Mickiewicza, w reż. Swinarskiego (1973); Konrad w “Wyzwoleniu” Wyspiańskiego, w reż. Swinarskiego (1974); Jasza w “Wiśniowym sadzie” Czechowa, w reż. Jerzego Jarockiego (1975); Raskolnikow w “Zbrodni i karze” wg Dostojewskiego, w reż. Macieja Prusa (1977); Klaudiusz w “Hamlecie” Szekspira w reż. Andrzeja Wajdy (1981); Anatol w “Portrecie” Mrożka w reż. Jarockiego (1988); Ignacy (Ojciec i Król) w “Ślubie” Gombrowicza (1991) w reż. Jarockiego; Mefistofeles w “Fauście” wg Goethego w reż. Jarockiego (1997); w Teatrze Narodowym: Samuel w “Sędziach” Wyspiańskiego w reż. Jerzego Grzegorzewskiego (1999); Prospero w “Morzu i zwierciadle” wg Audena w reż. Grzegorzewskiego (2002); w Teatrze Słowackiego: Lear w “Kto wyciągnie kartę wisielca, kto błazna?” wg Szekspira w reż. Pawła Miśkiewicza (2015).
Współpraca aktora z Andrzejem Wajdą zaowocowała m.in. postacią Klaudiusza w inscenizacji “Hamleta” Szekspira, Rejenta Milczka w “Zemście” Fredry oraz Poety w “Weselu” Wyspiańskiego.
Na dużym ekranie zagrał m.in. męża Ireny w “Kobiecie samotnej” (Agnieszka Holland, 1981); Hiszpana w “Matce Królów” (Janusz Zaorski, 1982); Pana Bronka w “Trzech kolorach. Białym” (Krzysztof Kieślowski, 1993) i Podkomorzego w “Panu Tadeuszu” (Andrzej Wajda, 1999), kloszarda “Szajbuska” w “Aniele w Krakowie” (Artur “Baron” Więcek, 2002).
“Trela to zjawisko […] to człowiek dotknięty palcem Bożym, nieświadomy wartości swego talentu. Korzysta z niego podobnie jak Aztekowie, którzy złota używali do wyrobu najprostszych narzędzi. Jest szalenie skromny i pokorny. Jurek to zwyczajność przy nadzwyczajności” – powiedział niegdyś o Jerzym Treli zmarły w 1998 r. aktor Jerzy Bińczycki. Jeszcze dobitniej podsumowała przed laty jego talent Zofia Rysiówna (zm. w 2003 r.), mówiąc, że “tam, gdzie jest Jerzy Trela, jest teatr narodowy”.
Jerzy Trela przez wiele lat uczył aktorskiego rzemiosła studentów PWST w Krakowie (obecnie Akademii Sztuk Teatralnych), w latach 1984-1990 był rektorem tej uczelni.
W 2011 r. został uhonorowany przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W zeszłym tygodniu Rada Miasta Krakowa jednogłośnie przyznała aktorowi najwyższe krakowskie wyróżnienie – Honorowe Obywatelstwo Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa – “w dowód uznania jego szczególnych zasług dla rozwoju życia teatralnego Krakowa i kultury polskiej” – uzasadniono.