Szwecja kończy z mitem neutralności i wstępuje do NATO. “Musimy być gotowi do szybkiego przystąpienia, jeśli nastąpi taka konieczność”

Za takim określeniem szwedzkiej polityki bezpieczeństwa opowiedziały się opozycyjne ugrupowania: liberalno-konserwatywna Umiarkowana Partia Koalicyjna, Chrześcijańscy Demokraci oraz prawicowi Szwedzcy Demokraci. Projekt poparły również współpracujące zazwyczaj z socjaldemokratycznym rządem Partia Centrum oraz Liberałowie.

Kluczowym dla zdobycia większości w tej kwestii była zmiana stanowiska Szwedzkich Demokratów, którzy dotychczas byli przeciwnikami członkostwa Szwecji w NATO. Według rzecznika ds. obronności tej partii Rogera Richtoffa “chodzi jedynie o wskazanie opcji NATO”. “Chcemy ułatwić naszą współpracę z Finlandią, która dopuszcza w swojej polityce bezpieczeństwa sojusz z NATO” – podkreśla Richtoff.

Decyzję komisji parlamentarnych skrytykowała szefowa MSZ Szwecji Ann Linde. Według niej może ona mieć negatywne konsekwencje, a decyzje w kwestiach bezpieczeństwa powinny być podejmowane wspólnie, dużą większością głosów.

Oprócz rządzącej Szwecją Partii Robotniczej – Socjaldemokraci, przeciwna zapisowi o możliwości wstąpienia do NATO jest również Partia Ochrony Środowiska – Zieloni oraz Partia Lewicy.

Według komentarzy w szwedzkich mediach decyzja komisji parlamentarnych jest historyczna i może być pierwszym krokiem do przystąpienia kraju do Sojuszu.

Głosowanie w izbie parlamentu nad szwedzką strategią bezpieczeństwa zaplanowano na początek przyszłego tygodnia.

Szwecja współpracuje już z NATO, odbywa wspólne ćwiczenia, a jej żołnierze biorą udział w misjach wojskowych tej organizacji.

Od lat 90. z kluczowych dokumentów stopniowo znikały zapisy mówiące o tym, że Szwecja jest krajem neutralnym. Przypieczętowaniem zmiany podejścia było przyjęcie w 2009 roku doktryny o solidarności z państwami nordyckimi i unijnymi. Szwecja zobowiązała się udzielić pomoc partnerom lub też oczekuje od nich wsparcia w przypadku ataku zbrojnego lub katastrofy naturalnej.