Rząd Irlandii chciał zmienić definicję rodziny. Obywatele się na to nie zgodzili

W Irlandii odbyło się referendum konstytucyjne, którego celem była zmiana „przestarzałych” zapisów o kobietach i rodzinie. Większość obywateli stwierdziła, że nie chce tych zmian.

Konstytucja Irlandii powstała w 1937 roku, ale wielokrotnie była zmieniana. Na przykład w 1995 usunięto z niej zakaz rozwodów, w 2015 roku zapisy zabraniające małżeństw homoseksualnych, a w 2018 roku zakazujące legalizacji aborcji. Tym razem wyborcy mieli się wypowiedzieć w sprawie dwóch poprawek, 39. i 40-tej.

39 poprawka dotyczyła zmiany definicji rodziny. Obecnie irlandzka konstytucja chroni rodziny, ale definiuje je w sposób oparty na małżeństwie. Rząd chciał, by nowa definicja obejmowała też „trwałe związki”, jak np. pary, które nie mają ślubu, lub rodziców, którzy samotnie wychowują dzieci. Druga poprawka usunęłaby zapis, że kobieta w domu, opiekująca się dziećmi, wspiera państwo i jest niezbędnym elementem wspólnego dobra. Z tego powodu państwo ma obowiązek starać się, by nie musiała pracować zawodowo z powodów ekonomicznych, zaniedbując domowe obowiązki. Poprawka miała to zmienić na zapis, że wzajemne wsparcie przez członków rodzin wspiera społeczeństwo, i rząd będzie się starał je wspierać.

Premier Irlandii Leo Varadkar twierdził, że te zapisy są „bardzo staromodne i bardzo seksistowskie”. Przeciwnicy zmian twierdzili, że propozycja rządu jest nieprzemyślana i stworzona w pośpiechu, by zdążyć przed Dniem Kobiet. Uważali, że wprowadzenie tych poprawek może mieć nieprzewidziane konsekwencje, np. w przypadku rozpraw przed sądami rodzinnymi.

Sondaże pokazywały, że większość obywateli poprze wprowadzenie tych poprawek, ale frekwencja będzie niska. Stało się jednak inaczej. Frekwencja wyniosła aż 44,4%, całkiem sporo jak na podobne referendum. Przeciwko pierwszej poprawce zagłosowało 67,7%, a przeciwko drugiej aż 73,9% – najwięcej w historii irlandzkich referendów konstytucyjnych. Najwięcej przeciwników – odpowiednio 80% i 84% – odnotowano w hrabstwie Donegal, a jedynie w Dun Laoghaire liczba zwolenników była minimalnie większa od liczby przeciwników.