Niecodzienna modlitwa w czasach zarazy. Litania ku czci Maryi w języku elfów w tłumaczeniu Tolkiena i polskiego księdza!

Katolicki tygodnik “Gość Niedzielny” opublikował niedawno niezwykły przekład jednej z najpiękniejszych modlitw ku czci Matki Bożej – litani loretańskiej.

Jak podaje “GN”, tłumaczenie tej tradycyjnie odmawianaej w maju modlitwy maryjnyej na język quenya (język elfów ze stworzonego przez J.R.R. Tolkiena świata, w którym toczy się między innymi akcja “Władcy Pierścieni”) zostało zapoczątkowane przez samego autora trylogii, a dokończone przez polskiego księdza Michała Kosowskiego, specjalistę od “elfiej łaciny”.

Warto zaznaczyć, że sam Tolkien był osobą niezwykle wierzącą, cała stworzona przez niego saga ma mocne religijne nawiązania, a pojawiajace się w niej postacie nawiązują do tych przedstawionych w biblii i tradycji chrześcijańskiej. Co więcej, przesłanie jego książek głęboko czerpie z chrześcijańskiej filozofii i etyki.

Przypomnijmy, że litania loretańska rozpoczyna się od tradycyjnego Kyrie Eleyson i błagania skierowanego ku wszystkim Osobom Trójcy Świętej, by później przejść ku wezwaniom do licznych przymiotów Najświętszej Marii Panny, a zakończyć słowami modlitwy Baranku Boży, antyfoną “Pod Twoją obronę” i tzw. modlitwą św. Bernarda.  W Polsce od XVII wieku ostatnim z wezwań litanii jest to zawierzające Maryi nasz kraj (na początku Królowo Korony Polskiej, a dziś Królowo Polski – módl się za nami).

Modlitwa, której początki sięgają późnego średniowiecza, towarzyszyła wiernym w czasach największych katastrof, epidemii i wojen więc być może w czasie pandemii koronawirusa warto szczególnie przypomnieć sobie jej słowa i jeszcze goręcej oddać się pod opiekę Matki Chrystusa?

Poniżej zamieszczamy Litanię Loretańską, w języku quenya, którą opublikował “Gość Niedzielny”:

„Arcandë Loreto” (‚Błaganie/Litania z Loreto’)

Heru, órava omessë.

A Hrísto, órava omessë.

Héru, órava omessë.

A Hrísto, ámë hlarë.

A Hrísto, ámë etehlarë.

Atar meneldëa, Eru,

órava omessë.

A Eruion, Mardorunando, Eru,

órava omessë.

A Airefëa Eru,

órava omessë.

A Airë Neldië, Eru Er,

órava omessë.

A Airë María, – arca atarmë –

Airë Eruontarië,

Airë Wendë mi Wenderon,

Amillë Hrísto,

Amillë Eruva Hostalë, (‘Bożego Zgromadzenia’)

Amillë Eruva lissëo,

Amillë ampoica,

Amillë vénëa,

Amillë alappina, (‘nietknięta’)

Amillë arta, (‘szlachetna’)

Amillë *ilúcarëa, (adj. ‘ il-úcarë-a’ – ‘*niewinna’)

Amillë ammanë, (‘najlepsza’)

Amillë Mára Quetto, (‘dobrego słowa’)

Amillë Ontaro,

Amillë Etelehtaro,

Wendë Assaila,

Wendë Alcarin, (‘chwalebna’)

Wendë Istaina, (‘znana – sławna’)

Wendë Vala, (‘można – potężna’)

Wendë Apsenena,

Wendë Voronda,

Ceniehyellë Failiëo, (‘cen-ië-hyellë’)

Mahalma Ingolëo, (‘ingolë’ – archaizm)

Tyarië Alasselmo,

Mirroanwë fairëa,

Mirroanwë hantalëo,

Mirroanwë Erëa *erunduriëo, (‘eru-ndur-ië’)

Losillë Muina,

Mindon Navindova,

Mindon Axollo Andamundava,

Coa Laurëa,

Marcirya Eruva Nilmëo,

Ando Erumano,

Él arinya, (‘él’ – archaizm)

Envinyatië laiwo,

Ortírië úcarindoron,

Alassë harninaron, (‘szczęście zranionych’)

Sámë Hrístova liëo, (‘ludu Chrystusa’)

Tári Valaron, ( w sensie ‘aniołów’)

Tári *Valataron, (lub: Minyataron, Nosseheruron – patriarcha – ‘praojciec’> ‘wódz klanów’)

Tári Tercánoron, (‘tercáno’ – ‘herold’, może: Apacánoron?)

Tári *Mentamoron, [pl. gen. ‘Apostoł’, gr ‘apóstolos’ – ‘wysłaniec’ (‘menta’ +’mo’)]

Tári Nwalyainaron, (‘nwalya-ina’ – ‘umęczony’)

Tári Voronwion, (‘wiernych’)

Tári Wendion,

Tári Ilyo Aimoron,

Tári ú Minya Úcarëo nostaina,

Tári Erumanenna tultaina, (tulta-)

Tári Anairë *Olosilliëo, [‚losille’ – ‚róża’, jak w: lassë>olassië (*Losilleono?)]

Tári nossëo,

Tári sérëo,

Tári Pellenórëo. (tylko w polskiej litanii)

Eulë Eruva, i aumapalyë úcari ambaro,

ámen apsenë, Heru.

Eulë Eruva, i aumapalyë úcari ambaro,

ámë etehlarë, Heru.

Eulë Eruva, i aumapalyë úcari ambaro,

órava omessë.

Arca atarmë, Airë Eruontarië,

Polien nalmë valdë vandaron Hrísto.

Ámen arcë

Anta men núrorelyan, Heru Eru, ná alya as vorima alwë fëo ar hravo: ar terë alcarinqua arcandë Anairëo Marío, voro Wendëo, ámë etelehtë nyérerello ar anta vorima alassë.

Terë Hrísto Herulmo.