Rząd rozpoczął posiedzenie. Zajmie się m. in. projektem ustawy ustawy o rodzinnym kapitale opiekuńczym

Projekt ustawy o rodzinnym kapitale opiekuńczym przewiduje, że na każde drugie i kolejne dziecko w rodzinie w wieku od 12. do 36. miesiąca życia będzie przysługiwać świadczenie w łącznej, maksymalnej wysokości 12 tys. zł na dziecko.

Pod koniec lipca projekt ustawy w tej sprawie został przekazany do konsultacji społecznych. W projekcie zapisano, że świadczenie będzie wypłacane w kwocie 500 zł miesięcznie. Osoby pozostające w związku małżeńskim, jeżeli nie została orzeczona prawomocnym orzeczeniem sądu separacja, będą mogły samodzielnie wskazać, czy kapitał chcą otrzymywać w wysokości 500 zł przez 24 miesiące, czy w wysokości 1000 zł przez 12 miesięcy.

Minister rodziny Marlena Maląg na początku sierpnia przekazała PAP, że w wyniku prowadzonych konsultacji resort zdecydował jednak o zmianie tej zasady. Zapewniła, że wszyscy rodzice, także ci będący w nieformalnych związkach i samotni, będą mogli zadecydować, czy środki z nowego świadczenia będą wypłacane przez rok czy przez dwa lata.

Celem rodzinnego kapitału opiekuńczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z opieką nad dziećmi.

Ustawa ma wejść w życie 1 stycznia 2022 r., ale zgodnie z projektowanymi przepisami prawo do rodzinnego kapitału opiekuńczego będzie przysługiwać także rodzicom, którzy mają już drugie i kolejne dzieci w wieku od 12. do 36. miesiąca życia. W takim przypadku świadczenie będzie przysługiwało proporcjonalnie za okres od dnia wejścia w życie ustawy do czasu ukończenia przez drugie lub kolejne dzieci 36. miesiąca życia.

Projekt zmieniający przepisy dotyczące nielegalnej migracji, który też jest w planach obrad rządu, przygotowało Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji. Zakłada on wprowadzenie zmian w przepisach ustawy o cudzoziemcach, ustawy o ochronie granicy państwowej oraz ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium RP. Jak podkreślono w wykazie prac legislacyjnych rządu, proponowane zmiany mają dostosować przepisy “do aktualnej sytuacji migracyjnej występującej na granicy zewnętrznej UE”.

Według zamieszczonych tam informacji projekt wprowadza regulacje, które “odformalizują i przyspieszą prowadzone postępowania w sprawie zobowiązania cudzoziemca do powrotu” z Polski. Przewiduje też zmiany w zakresie możliwości pozostawienia bez rozpoznania wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej, których celem, według projektodawców, jest przeciwdziałanie nadużywaniu przez cudzoziemców procedury uchodźczej.

“Projekt przewiduje ponadto dodanie przepisu penalizującego przekraczanie granicy RP wbrew przepisom jako przestępstwo bezwarunkowe w oparciu o zapisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny” – poinformowano w wykazie.

Projekt reformy prawa handlowego, przygotowany przez Ministerstwa Aktywów Państwowych, według resortu jest częścią reformy nadzoru właścicielskiego zainicjowanej w ub.r. przez wicepremiera Jacka Sasina.

“Projekt ustawy przyjęto z uwzględnieniem poprawek zgłoszonych przez Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej, co wzmocni ochronę wspólników mniejszościowych oraz wierzycieli spółek zależnych” – informował wcześniej resort. MAP tłumaczyło, że konieczność powstania nowych przepisów wynika m.in. z tego, że obowiązujący Kodeks spółek handlowych powstał w 2000 r. i przez minione dwie dekady nie był unowocześniany i reformowany w wielu obszarach.

Proponowane przepisy zakładają m.in. precyzyjne określenie sposobu obliczania długości kadencji członków zarządów i rad nadzorczych. Kluczową kwestią opracowanej reformy jest sposób funkcjonowania rad nadzorczych.

Nowe przepisy wprowadzą do polskiego prawa tzw. prawo holdingowe (prawo grup spółek). W projekcie noweli KSH wprowadza się nowy dział “Grupy spółek”, który dotyczy zasadniczo holdingów faktycznych, ale będzie miał też zastosowanie do holdingów umownych, gdyż holding umowy spełnia z reguły przesłanki istnienia holdingu faktycznego.

Projektowane przepisy regulować będą też m.in. relacje prywatno-prawne pomiędzy spółką dominującą i jej spółkami zależnymi, w sposób uwzględniający interes wierzycieli, członków organów oraz drobnych wspólników (akcjonariuszy) spółki zależnej, jak również wyposażenie rad nadzorczych w narzędzia umożliwiające prowadzenie bardziej efektywnego nadzoru korporacyjnego, a także wyeliminowanie wątpliwości interpretacyjnych.